Kaç kişiyle hemşehri olduğunuzu biliyor musunuz?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Yabancısı olduğumuz bir yerde coğrafi köken birliğimizin olduğu biri / birileriyle karşılaşmanın mutluluğunu yaşamayan var mıdır?

Aynı coğrafyayı paylaşmakla sınırlı kalmayan, kişilerin kimliği, psikolojisi ve sosyal yaşamı üzerinde derin izler bırakan hemşehricilik, özellikle göçün yaygın olduğu toplumlarda, aidiyet ve güven duygusunun yeşermesinde başrolü üstlenir.

Üniversite veya askerdeyken tanıştığımız kişilere sorduğumuz ikinci soru; “Memleket neresi?” değil midir? Başka bir şehre taşındığımızda şartlar uygunsa hemşehrilerimizin yoğun olduğu semtlerde ev tutmamız veya satın almamız da aidiyet ve güven duygusunun bir sonucu değil midir?

Yaşadığınız şehirde memleketlinizle, yurt dışında ise vatandaşınızla karşılaşmanın ortaya çıkardığı aidiyet ve güven duygusu; serotonin ile dopamin hormonlarını şelale etmesiyle özellikle büyükşehirlerde bolca ‘…. Dayanışma Derneği’ açılır.

Peki Türkiye’de en fazla hemşehriye sahip kişilerin memleketinin neresi olduğunu biliyor musunuz?

Şanlıurfa…

Öyle ki herkes doğduğu şehirde yaşamış olsaydı nüfusu en fazla olan il, Şanlıurfa olacaktı. Türkiye’nin en çok nüfusa sahip olan ili İstanbul ise ancak 3’üncü sırada yer alacaktı.

Aşağıda bulunan tablolarda 2024 verilerine göre; kaç kişinin hangi ilin kütüğüne bağlı olduğunu, bir başka ifadeyle hemşehrilerinizin sayısını (Yaklaşık) göreceksiniz.

1- Şanlıurfa… 3.037.000

2- Konya… 2.662.000

3- İstanbul… 2.620.000

4- Diyarbakır… 2.397.000

5- Ankara… 2.060.000

6- Samsun… 2.008.000

7- İzmir… 1.970.000

8- Gaziantep… 1.838.000

9- Bursa… 1.810.000

10- Adana… 1.765.000

Ekonomik, sağlık, iklim şartları, güvenlik ve eğitim ana başlıkları altındaki zorunluluklarla taşradan kent merkezlerine doğru özellikle 1960’lı yıllarda gerçekleştirilen büyük dalga, ülkemizin demografik, sosyal ve ekonomik yapısını kökten değiştirdi. Fırsat arayışının, umudun yansıması ise çarpık kentleşme oldu.

11- Sivas… 1.700.000

12- Erzurum… 1.625.000

13- Van… 1.540.000

14- Kayseri… 1.535.000

15- Kahramanmaraş… 1.490.000

16- Mardin… 1.340.000

17- Malatya… 1.330.000

18- Trabzon… 1.295.000

19- Tokat… 1.250.000

20- Balıkesir… 1.220.000

İç göçün ana merkezi Anadolu’nun doğu ve iç kesimlerinden sanayi ve ticaretin yoğunlaştığı Marmara ve Ege bölgelerine doğru gerçekleşti.

♦ Sivas… 759.363

♦ Kastamonu… 546.718

♦ Ordu… 519.889

♦ Giresun… 485.500

♦ Tokat… 478.500

♦ Erzurum… 450.286

♦ Malatya… 419.224

♦ Samsun… 415.022

♦ Trabzon… 411.065

♦ Sinop… 365.925

Kütüğü İstanbul’da olan (Kütüğünü İstanbul’a taşıyanlar dâhil) kişilerin nüfusu, şehrin nüfusunun % 17’sini teşkil ediyor. Bir başka deyişle İstanbul’da yaşayanların % 83’ünün kütüğü başka illerde bulunuyor.

21- Çorum… 1.190.000

22- Muş… 1.155.000

23- Kars… 1.110.000

24- Manisa… 1.100.000

25- Yozgat… 1.050.000

26- Giresun… 1.045.000

27- Sivas… 1.040.000

28- Ağrı… 1.025.000

29- Muğla… 980.000

En fazla göç alması bakımından İstanbul’u; Ankara, İzmir ve Antalya takip ediyor.

30- Erzincan… 975.000

31- Kastamonu… 950.000

32- Denizli… 935.000

33- Bolu… 900.000

34- Ordu… 895.000

35- Hatay… 890.000

36- Mersin… 875.000

37- Karaman… 870.000

38- Sinop… 865.000

39- Antalya… 860.000

Göçün sanayi üretimine katkı sağlanmasıyla ekonomiye katkısı ve farklı yörelerin geleneklerinin bir araya gelmesiyle kültürel zenginliğin ortaya çıkması gibi olumlu yönleri olduğu gibi olumsuz etkileri de bulunuyor. Plansız ve hızlı göç, büyük şehirlerde; trafik, konut, su ve çevre kirliliği gibi altyapı sorunlarını tetiklerken çarpık kentleşme ve gelir eşitsizliği gibi sosyal gerilimlere neden oluyor. Olumsuz etkisi sadece göçün yapıldığı yerlerle sınırlı kalmayıp taşranın boşalmasıyla tarım ve hayvancılık potansiyelinde küçülme meydana geliyor.

40- Edirne… 850.000

41- Kütahya… 845.000

42- Afyonkarahisar… 830.000

43- Tekirdağ… 825.000

44- Aksaray… 810.000

45- Çanakkale… 795.000

46- Adıyaman… 770.000

47- Uşak… 750.000

48- Nevşehir… 745.000

49- Elazığ… 740.000

TERSİNE GÖÇ ARTTI

Son yıllarda yurt içi göçte geleneksel rotanın dışına çıkan yeni eğilimler ortaya çıktı. Büyükşehirlerin oluşturduğu yorgunluk ve konut kiralarının yüksek oluşu nedeniyle özellikle emekliler taşra ve küçük şehirlere göç etmeye başladı. Bu göçün hedef noktasının ise özellikle Ege Bölgesi’ndeki sahil kasabaları olduğunu görüyoruz.

50- Kocaeli… 735.000

51- Niğde… 725.000

52- Zonguldak… 710.000

53- Osmaniye… 705.000

54- Kırşehir… 690.000

55- Bartın… 685.000

56- Bilecik… 680.000

57- Sakarya… 675.000

58- Kırklareli… 670.000

59- Burdur… 665.000

Büyük şehirlerden, küçük şehirlere ve taşraya göçte elbette sağlık ve sosyal hizmetlerinin yeterli oluşu da büyük bir etken olarak öne çıkıyor.

60- Çankırı… 660.000

61- Amasya… 655.000

62- Isparta… 650.000

63- Karabük… 645.000

64- Kırıkkale… 630.000

65- Ağrı… 625.000

66- Kilis… 610.000

67- Bayburt… 595.000

68- Gümüşhane… 580.000

69- Tunceli… 565.000

UYDU ŞEHİRLER KAVRAMI OLUŞTU

Tersine göçün bir diğer yönü de yaşanılan büyük şehirlerden çevre şehirlere taşınma şeklinde görülüyor. Örneğin İstanbul’da yaşayanlar; Kocaeli, Tekirdağ ve Sakarya gibi çevre şehirlere yöneliyor. Bunun sonucunda da bu şehirler; İstanbul’un uydu şehirleri haline geldi.

70- Ardahan… 550.000

71- Iğdır… 545.000

72- Düzce… 540.000

73- Bitlis… 535.000

74- Artvin… 530.000

75- Siirt… 525.000

76- Rize… 520.000

77- Hakkari… 515.000

78- Yalova… 510.000

79- Şırnak… 505.000

80- Aydın… 500.000

81- Batman… 495.000

DOĞAL AFET GÖÇÜ

Göçün nedenlerinden birini doğal afetler oluşturuyor. Örneğin 6 Şubat 2023 depremlerinin ardından, Hatay, Kahramanmaraş ve Adıyaman gibi illerden özellikle Mersin ve Antalya’ya yoğun göç yaşandığı görüldü.

Sonuç olarak Türkiye’de yurt içi göç, ekonomik ve sosyal politikaların en temel belirleyicilerinden biri olmaya devam ediyor. Şehirleşme hızını yavaşlatmak ve bölgesel dengesizliği gidermek, gelecekteki kalkınma planlarının ana hedefleri arasında yer alıyor.

Artık herkesi korkutuyor Haberi Görüntüle